Bo wiara...

Trochę szumu i szkód narobił przejeżdżający tuż obok mnie pociąg zwany ŻYCIEM. Jego gorący oddech poczułam bardzo wyraźnie na moich plecach. Mnie nie złapał żaden z jego trybików ani przekładni, czy co to on ma, ale widziałam skutki na innych osobach. Jedno co mi przychodzi do głowy w takich sytuacjach, to że trzeba mieć WIARĘ, że jutro znów wzejdzie SŁOŃCE a nie KULA ZJONIZOWANEGO GAZU. cóż dodać...